หลวงพ่อจง พุทธสโร วัดหน้าต่างนอก

หลวงพ่อจง พุทธสโร ท่านได้กำเนิดที่ ต.หน้าไม้ อ.บางไทร จ.พระนครศรีอยุธยา ในต้นสมัย ร.5 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ในวันขึ้น 8 ค่ำเดือน 4 ปีวอก ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2415 ท่านมีนามเดิมว่า จง ในสมัยนั้นยังไม่มีการใช้นามสกุล เป็นบุตรนายยอด และนางขลิบ ท่านเป็นพี่ชายคนโต ในพี่น้อง 2 คน คือนายนิล หรือพระอธิการนิล และนางปลิก

ชีวิตในวัยเยาว์ของท่านอยู่ในฐานะยากจน ป่วยเป็นโรคต่าง ๆ ไม่มีความสุขหรือความร่าเริงใด ๆ ที่เหมือนเด็กในวัยเดียวกัน หลวงพ่อจงท่านถูกโรคพยาธิเปียดเบียนตลอดมาตั้งแต่เกิด ทำให้มีร่างกายผอมโซ ไม่แข็งแรง หน้าตาซีดเซียว ท่านเป็นเด็กขี้อาย เซื่องซึมไม่มีความกระตือรือร้น ชอบเก็บตัวอยู่ตามลำพังคนเดียว ไม่ค่อยพูดกับใคร ถามคำตอบคำ เป็นที่น่าเวทนาสำหรับผู้พบเห็น ได้แก่ท่านในวัยเยาว์ท่านมีอาการหูอื้อจนเกือบหนวก ฟังเสียงต่าง ๆ ไม่ชัดเจน นัยน์ตาก็ฝ้าฟางมองอะไรไม่ถนัด แต่ในด้านของจิตใจท่านกลับมีความเพียรใฝ่หารสพระธรรม ชอบทำบุญตักบาตรในวันพระอยู่เป็นนิจ โดยให้บิดามารดาหรือญาติพี่น้องพาไปวัดหน้าต่างใน ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านมากนัก

การเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์ เมื่ออายุหลวงพ่อจงได้ประมาณ 12 ปี บิดามารดาเห็นว่อุปนิสัยของท่านที่ชอบวัด ติดวัด จึงนำให้บวชเณร ณ วัดหน้าต่างใน และได้เกิดอัศจรรย์เป็นอย่างยิ่ง เพราะปรกกฎว่าเมื่อท่านได้บวชเณร ทำให้โรงภัยไข้เจ็บต่าง ๆ ที่รุมเร้ามานาน ทั้งโรคพญาธิที่ทำให้ผอมโซ เซื่องซึม หูอื้อนัยน์ตาฝ่าฟาง ได้หายไปจนหมดสิ้น ท่านกลายเป็นผู้ที่มีสุขภาพดีขึ้น และทำให้ท่านมีความสุขในเพศบรรพชิด ดุจดังเป็นนิมิตรหมายที่ทำให้รู้ว่า หลวงพ่อจงจะต้องครองเพศบรรพชิตไปตลอด

ต่อมาในปี พ.ศ. 2435 เมื่อท่านอายุครบบวช โยมบิดามารดาก็ได้จัดพิธีบวชให้ ณ พัทธสีมาวัดหน้าต่างใน โดยมีหลางพ่อสุ่น เจ้าอาวาสวัดปางปลาหมดเป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์อินทร์ เจ้าอาวาสวันหน้าต่างนอก เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์โพธิ์วัดหน้าต่างใน เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า พุทธสโรภิกขุ และได้พักจำพรรษาอยู่ที่วัดหน้าต่างใน ศึกษาพระปริยัติธรรมและธรรมสิกขา พร้อมด้วยการฝึกฝนในอักษรสมัยทั้งขอมและไทย พระอาจารย์เจ้าอาวาสทำให้ได้รับความรู้ปราดเปลื่องและชำนาญขึ้นจนใคร ๆ ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมหลวงพ่อจงหายจากโรงภัย และมีชีวิตที่ดีขึ้น ไม่มีอาการส่อสำแดงว่าเป็นโรคอะไรเลย

ในที่สุดท่านก็ได้ฝนทั่งให้เป็นเข็มได้สำเร็จ จนทำให้ท่านได้รับการขนานนามว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในทางเจริญกรรมน ปรัเภทอสุภปฏิกูล โดยที่ท่านมีบุคลิกภาพที่เปี่ยมไปด้วยความพร้อมสมบูรณ์ สำหรับการปฏิบัติธรรมภาวนา เหมาะสมกับสภาวะทุกอย่างได้อย่างดีเยี่ยม ไม่มีอาการหวาดหวั่นใด ๆ และมีองค์คุณที่เปี่ยมพร้อมและเหมาะสมที่เรียกว่า สัปปายะ และมีองค์คุณอันเป็นที่ตั้งของความเพียร ที่เรียกว่า ปธานิยังคะ