หลวงปู่ ชอบ ฐานสโม
หลวงปู่ ชอบ ฐานสโม
ท่านเป็นพระเกจิดัง แห่งภาคอีสานอีกองค์หนึ่ง ที่รู้จักกันเป็นอย่างดี ท่านเกิดเมื่อ วันพุธที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2444 ขึ้น 5 ค่ำ เดือน 3 ปีฉลู ที่บ้านโคกมน ต.ผาน้อย อ.วังสะพุง จ.เลย มีโยมบิดาชื่อ นายมอ โยมมารดาชื่อ นางพิลา แก้วสุวรรณ ได้ย้ายครอบครัวมาจาก อ.ด่านซ้าย ซึ่งเป็นอำเภอที่อยู่กลางหุบเขามาอยู่ในพื้นที่ราบ เพื่อทำมาหากินที่ดีขึ้น และได้มาอยู่ที่บ้านโคกมน
การอุปสมบท การศึกษา และปฏิบัติธรรม อภิญญา
ท่านได้บวชเณรเมื่ออายุได้ 19 ปี ที่วัดบ้านนาแก ต.บ้านนากลาง อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู เป็นสามเณรอยู่ 4 ปีกว่า จึงได้ทำการอุปสมบทเป็นพระภิกษุ เมื่ออายุได้ 23 ปี เมื่อวันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2467 ที่วัดศรีธรรมาราม อ.เมือง จ.ยโสธร มีพระครูวิจิตรวิโสธนาจารย์ เป็นพระอุปัชฌาย์ และพระอาจารย์แดง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ สังกัดธรรมยุตินิกาย
หลวงปู่ ชอบ ฐานสโม
เป็นศิษย์ที่พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตโต โปรดปรานมากที่สุด
หลวงปู่ชอบ ฐานสโม แห่งวัดป่าสัมมานุสรณ์ บ้านโคกมน ต.ผาน้อย อ.วังละพุง จ.เลย ท่านเป็นศิษยืพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตโต ที่ท่านอาจารย์มั่นโปรดปรานมากที่สุด และเป็นพระอริยสงฆ์ มีผู้กล่าวกันว่าท่านเป็นพระอริยเจ้าที่ทรงอภิญญา คือเป็นพระผู้ทรงความรู้ยิ่งในพระพุทธศาสนา ที่มีคุณสมบัติ 6 ประการ ได้แก่ อิทธิวิธี สามารถแสดงฤทธิ์ได้, ทิพโสต หูทิพย์, เจโตปริยญาณ รู้จักวิธีกำหนดใจผู้อื่น, บุพเพนิวาสานิสติญาณ ระลึกชาติได้, ทิพจักขุ ตาทิพย์ และอาสวักขยญาณ รู้จักทำอาสวะให้สิ้นไป
ได้พบพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตโต และได้รับฟังโอวาท
หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ได้พบกับพระอาจารย์มั่น ภูมิตตโต เที่วัดป่าบ้านสามผง อ.ศรัสงคราม จ.นครพนม และได้รับฟังโอวาทสั้น ๆ ว่า “ท่านเคนภวนามาอย่างไร ก็ให้ท่านทำต่อไปอย่างนั้นอย่าได้หยุด ธรรม 84,000 พระธรรมขันธ์ที่พระดุทธองค์ได้แสดงไว้นั้น มันก็อยู่ที่ใจของเรานี่แหละ ถ้าอยากรู้ อยากเห็น ก็ให้ค้นหาเอาที่ใจของท่านเอง” หลวงปู่ชอบ ฐานสโม มีนิสัยของโดดเดี่ยว และทำให้สิ่งที่ผู้อื่นทำได้ยาก ไม่เกี่ยวข้องกับใครหรือหมู่สงฆ์ เป็นคนเด็ดเดี่ยวอดทน ไม่กลัวความทุกข์ยาก กล้าที่จะเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย กล้าได้กล้าเสีย แม้พระอาจารย์มั่นก็ยังออกปากชมท่ามกลางหมู่สงฆ์ ท่านสามารถแสดงธรรมเป้ฯภาษาต่าง ๆ ได้หมด เพียงกำหนดจิตว่าภาษานั้นเขาพูดกันว่าอย่างไร ในขณเที่ท่านอยู่กับพระอาจารย์มั่น ท่านได้รับความไว้วางใจ และมอบหมายให้ช่วยดูแลพระเณรที่มักคิดนอกลู่นอกทาง ให้กลับเข้าสู่พระธรรมวินัย ด้วยการตักเตือน จึงเป็นที่ทราบกันดีว่าท่านมีความรู้ที่ไม่แพ้ท่านพระอาจารย์มั่น ทำให้พระเณรทั้งหลายเกรงกลัวท่านมาก
การธุดงค์ของหลวงปู่ชอบ ฐานสโม
การธุดงค์ของท่านนักว่ามีบทบาทที่โลดโผนมาก ท่านชื่นชอบการเดินในเวลากลางคืนโดยเฉพาะคืนเดือนหงาย บางคราวพบสัตว์ป่าที่ดุร้าย เช่นเสือลายพาดกลอนตัวใหญ่ กระโดดมาล้อมหน้าล้อมหลัง 2-3 ตัว ท่านก็เร่งสติสมาธิ แผ่เมตตาไปให้ และกำหนดจิตเข้าสมาธิ ปล่อยวางในสิ่งทั้งปวง เมื่อถอดจิตรปรากฏว่าเสือที่ล้อมรอบอยู่นั้นก็หายไป
