พระพุทธวิถีนายก
พระพุทธวิถีนายก
พระพุทธวิถีนายก (บุญ ขนฺธโชติ) เดิมชื่อบุญ เกิดปลายรัชสมัยรัชกาลที่ 3 วันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2391 ณ ต.ท่าไม้ อ.กระทุ่มแบน จ.สมุทรสาคร บิดาชื่อนายเส็ง มารดาชื่อนางลิ้ม พี่น้องรวม 6 คน ท่านเป็นพี่ชายคนโต ความอัศจรรย์ของบารมีท่านเริ่มตั้งแต่วัยทารก ท่านมีอาการป่วยหนักจนหมดสติไม่หายใจ ทุกคนนึกว่าตายแต่พอจะนำร่างไปฝังท่านก็กลับฟื้นขึ้นมา ด้วยเหตุนี้จึงเป็นที่มาชื่อของท่าน
วัยเด็กครอบครัวท่านได้ย้ายรกรากมาประกอบอาชีพทำนาอยู่ที่ ต.บางช้าง อ.สามพราน เมื่ออายุได้ 13 ปี บิดาถึงแก่กรรม ท่านได้ถูกนำไปฝากให้เล่าเรียนและรับใช้พระครูปลัดทองอยู่ที่วัดคงคาราม จนครบ 15 ปีบริบูรณ์ได้บรรพชาเป็นสามเณร เมื่อใกล้เข้าวัยอุปสมบทมีอันต้องลาสิกขาเพราะด้วยเรื่องป่วยไข้ และได้กลับมาอุปสมบทอีกครั้งเมื่ออายุได้ 22 ปี ที่วัดกลางบางแก้ว (เดิมคือวัดคงคาราม) ได้ฉายาว่า ขนฺธโชติ
หลวงปู่บุญศึกษาทางด้านวิปัสสนาและเวทย์ทั้งหลายจากท่านปลัดทองและปลัดปาน ความศักดิ์สิทธิ์และเมตตาบารมีของท่าน เป็นที่เคารพศรัทธาจากญาติโยมมาก ปีพ.ศ. 2429 ทุกคนได้ร่วมใจนิมนต์หลวงปู่ขึ้นเป็นเจ้าอาวาสวัดกลางบางแก้ว และปีพ.ศ. 2471 หลวงปู่ได้รับพระราชทานโปรดเกล้าฯ ให้เป็นพระราชาคณะที่พระพุทธวิถีนายก (บุญ ขนฺธโชติ)
หลวงปู่ละสังขารด้วยโรคชรา เมื่อวันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2478 ในสมัยรัชกาลที่ 8 สิริรวมอายุท่าน 86 ปี 66 พรรษา
